“การเป็นนักเขียน หากรักจริง
ควรมีความอดทน ทุกอย่างพัฒนาได้”

New Run

สวัสดีค่ะ น้องๆ ชาวเด็กดีทุกคน นักเขียนที่พี่แนนนี่เพนพามาพูดคุยกันในวันนี้ เธอมีชื่อว่า “รัน” หรือ “New Run” ค่ะ หลายๆ คนอาจจะงง และสับสนว่าเธอคือใคร แต่หากบอกว่านิยายที่เธอเขียนคือนิยายเรื่อง “ระบบสร้างความวอดวายให้พล็อตเรื่องหลัก” แล้วล่ะก็... พี่คิดว่านักอ่านชาวเด็กดีหลายๆ คนน่าจะรู้จักคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี เพราะนอกจากนิยายเรื่องนี้จะมีพล็อตแนวระบบที่นักอ่านชื่นชอบกันอยู่แล้ว ตัวเนื้อหานิยายเองก็มีเนื้อเรื่องที่สร้างอารมณ์ขัน และนักเขียนก็ขยันคอมเมนต์คุยกับนักอ่านเป็นประจำอีกด้วย 

ซึ่งใครที่ไม่เคยรู้จักนักเขียนสาวคนนี้มาก่อนอาจจะคิดว่าเธอเป็นนักเขียนใหม่ที่เพิ่งเริ่มเขียนนิยายได้ไม่นาน ทั้งที่ความจริงแล้วเธอเป็นนักเขียนที่อยู่กับเว็บเด็กดีมานานมากๆ ทั้งยังเคยมีนิยายตีพิมพ์มาแล้วอีกด้วย ซึ่งพี่คิดว่าเราควรทำความรู้จักนักเขียนสาวคนนี้ให้มากขึ้นกว่านี้ เพราะนิยายเรื่องล่าสุดของเธอที่ยังเขียนไม่จบได้รับการสนับสนุนจากนักอ่านผ่านการซื้อตอนล่วงหน้าไปอย่างล้นหลาม เรามาคุยกับเธอถึงความเป็นมาในอดีตและการเป็นนักเขียนบนเว็บเด็กดีในปัจจุบันนี้กันเลยค่ะ 
 

Run to New Run คือใคร
 

สวัสดีค่ะ รันนะคะ อายุนี่ไม่พูดถึงได้มั้ยแบบว่าทันยุค 90 อ่ะ (หัวเราะ) เป็นเจ้าของนิยายเรื่อง “ระบบสร้างความวอดวายให้พล็อตเรื่องหลัก” ค่ะ ตอนนี้เป็นฟรีแลนด์เต็มตัว หมกมุ่นอยู่กับนิยายอย่างเดียวเลยค่ะ เกือบเข้าขั้นฮิคิโคโมริเลยล่ะค่ะ (ร้องไห้แปบ) สำหรับเรื่องนามปากกา ตอนแรกที่รันใช้ในเด็กดียุคบุกเบิกเลย คือ Run สั้นๆ เลยค่ะ มาจากคำว่าวิ่ง คือเจออะไรให้วิ่งเข้าใส่เลย พอนานวันเข้าก็เปลี่ยนนามปากกาไปเรื่อยๆ แต่ยังคงคำว่า Run ไว้จนมาเป็น New Run อย่างตอนนี้นี่แหละค่ะ
 

“ระยะเวลาการเป็น นักอยากเขียน
รันว่าสิบปีอาจจะน้อยไป”
 

ถ้าจะบอกว่ารันเป็นนักเขียน ก็คงจะพูดได้ไม่เต็มปากหรอกค่ะ เรียกรันว่า “นักอยากเขียน” น่าจะดีกว่า เพราะรันเริ่มมาจากการอ่านหนังสือการ์ตูนก่อน แล้วตอนนั้นไม่พอใจตอนจบของเรื่องรันเลยลุกขึ้นมาแต่งเองซะเลย แล้วตัวรันเองวาดรูปได้ห่วยมากค่ะเลยอาศัยใช้ตัวหนังสือบรรยายออกมาแทน ส่วนระยะเวลาการเป็นนักอยากเขียนรันว่าสิบปีอาจจะน้อยไปแล้วค่ะตอนนี้ เพราะมันมากกว่านั้นอีกเท่าตัวเลย แถมไม่ค่อยจะพัฒนาตัวเองเลยด้วย (หัวเราะ) 
 

“สมัยนั้นตอนที่เน็ตบ้านเข้าถึงเพียงอย่างเดียว ยอดคนอ่านเกินแสนถือว่าต้องกราบกรานศาลเจ้าที่เลยทีเดียว”
 

นักอ่านเด็กดีหลายคนน่าจะรู้จักรันจากเรื่อง “หอพักนักเรียนป่วน” ซึ่งเป็นนิยายเรื่องแรกที่รันลงกับเว็บเด็กดีแล้วได้ตีพิมพ์เป็นเล่ม นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้รันมาเป็นนักอยากเขียน คือ เกิดจากความไม่พอใจหนังสือการ์ตูนที่อ่านบวกกับตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมากเลยเขียนออกมา ตอนนั้นผลตอบรับในเว็บเด็กดีถือว่าเยอะมากสำหรับรันนะคะ สมัยนั้นตอนที่เน็ตบ้านเข้าถึงเพียงอย่างเดียว ยอดคนอ่านเกินแสนถือว่าต้องกราบกรานศาลเจ้าที่เลยทีเดียว ฉบับที่ได้ตีพิมพ์คือภาครีไรท์แล้วค่ะ ส่วนออริจินอลคือลบทิ้งหายไปกับสายลมแล้วแต่งใหม่โดยใช้ตัวละครเดิม (เปลี่ยนชื่อนางเอก) เพิ่มเติมคือรั่วสุดติ่งไร้เหตุผลสุดๆ คืออ่านเอาฮาค่ะ ทุกวันนี้ยังมีนักอ่านเฝ้าตามตอนจบอยู่เลยค่ะ 
 

“สิ่งที่ทำให้เรายังอยากจับปากกาเขียนคือความรักค่ะ”

จริงๆ รันไม่รู้ความหมายของการเป็นนักเขียนหรอกค่ะ เข้าใจแค่ว่าเรารักทางนี้ ชอบทางนี้อยากอยู่กับมันไปให้นานๆ เท่านั้นเอง สิ่งที่ทำให้เรายังอยากจับปากกาเขียนคือความรักค่ะ (หัวเราะ) รันหมายถึงมันเหมือนความรักค่ะ ที่เลิกไปก็กลับมารักอยู่ดี รันรู้สึกว่าการเขียนทำให้ชีวิตมีสีสัน มีโลกของตัวเองที่สามารถแบ่งปันคนอื่นได้ค่ะ 
 

“อยากเขียนนิยายไปเรื่อยๆ โดยไม่ต้องกังวลกับเรื่องอื่น”

ส่วนตัว รันเป็นคนแต่งนิยายได้ทีละเรื่อง เพราะกลัวอารมณ์ตัวละครกับคาแรคเตอร์จะปนกัน ก็คงต้องรอให้จบเรื่องนี้ก่อนแล้วเรื่องต่อไปค่อยว่ากันค่ะ ถ้ายังมีแฟนนักอ่านคอยตามอยู่นะคะ เป้าหมายบนเส้นทางนักเขียนก็คงอยากเขียนนิยายไปเรื่อยๆ โดยไม่ต้องกังวลกับเรื่องอื่นค่ะ ถ้าทำได้จะดีมากๆ เลย
 

“แนวที่เกิดจากความอยากเขียนปุบปับมักไปได้ดีกว่า”

ตามความคิดของรันแนวที่ศึกษาแบบแผนมาอย่างดีจะทำให้รันเขียนเรื่องได้น่าเบื่อเพราะอิงข้อมูลเยอะเกินไปค่ะ แทบจะหาคนอ่านไม่ได้เลย ส่วนแนวที่เกิดจากความอยากเขียนปุบปับมักไปได้ดีกว่าเพราะไม่ได้คิดอะไรด้นสดไปตายเอาดาบหน้าทำให้เนื้อหามันตื่นเต้นได้มากกว่า ตื่นเต้นทั้งคนอ่านที่รอลุ้นกับตื่นเต้นที่คนเขียนจะไปยังไงต่อ (น้ำตาไหลพราก)
 

ระบบสร้างความวอดวายให้พล็อตเรื่องหลัก
“ไอเดียมาจากการอ่านนิยายแนวระบบ” 

ไอเดียมาจากการอ่านนิยายแนวระบบแล้วก็คิดว่าชอบแบบนี้น่ะค่ะ เลยจับเอามาแต่งบ้าง มันเหมือนเป็นเรื่องสั้นจบในตอน (ซึ่งมีความยาวมากจนแบ่งเป็นหลายตอน) ที่ความสัมพันธ์ของเนื้อหาทั้งหมดค่อยๆ ดำเนินไปเรื่อยๆ เป็นการฝึกเขียนเรื่องให้จบในแต่ละโลกไปในตัว ส่วนพล็อตก็ทั่วไปค่ะ คือทำภารกิจในแต่ละโลก ติดแค่ตัวเอกคือ “เหวินซี” มีที่มาที่ไปลึกลับที่จะคอยเปิดเผยไปในแต่ละโลก แน่นอนว่าตัวรันก็ไม่ได้คิดอะไรอื่นไว้เลยนอกจากเมื่อไรจะจบโลกนี้สักที พยายามให้คนอ่านลากกลับจากทะเลอยู่ค่ะ
 

“นิยายแนวระบบของรันจะไม่อยู่ในกรอบค่ะ”
 

แพลนนิยายเรื่องนี้คือวางไว้ 13 โลกหลัก กับ 1 โลกพิเศษ แต่คิดว่าอาจมีการเปลี่ยนแปลงตามเนื้อหาที่ด้นสดแบบไม่ได้วางโครงเรื่องค่ะ รันเป็นประเภทใช้อารมณ์ในการแต่งนิยาย บางครั้งจะเห็นได้เลยว่าบางตอนก็ใช้เวลานานมากหรือบางตอนก็มาติดกันรัวๆ มีการให้นักอ่านช่วยลงคะแนนโหวตในแต่ละโลกที่จะเขียนเป็นการหาอะไรทำร่วมกับนักอ่านด้วยค่ะ แต่บางทีรันก็แค่อยากได้คนคุยเล่นด้วยมั้ง (หัวเราะ)

นิยายแนวระบบของรันจะไม่อยู่ในกรอบค่ะ ไหนๆ ก็ได้ไปหลายโลกแล้วเราต้องไปให้สุดแล้วหยุดที่ความพอใจของตัวเองค่ะ! ขึ้นชื่อว่านิยายเราสามารถทำได้ทุกอย่างหากมีเหตุผลมารองรับแม้เพียงน้อยนิดก็ตาม 
 

“เหวินซี… ผ่านอะไรมาหลายอย่างแบบมีชีวิตไปวันๆ
จนลืมไปว่าการมีชีวิตของตัวเองเป็นยังไง”
 

เหวินซีเป็นตัวละครที่ผ่านมาแล้วหลายโลก ก่อนที่รันจะพามาเปิดตัวในโลกที่หนึ่งค่ะ ฉะนั้นตรรกะของเหวินซีจะบ้าระห่ำมาก เพราะเป็นพวกที่จะแคร์เฉพาะสิ่งที่ตัวเองให้ความสนใจ ส่วนสิ่งอื่นที่ไม่สนใจจะคิดว่าแค่หมากตัวหนึ่ง และเพราะผ่านอะไรมาหลายอย่างแบบมีชีวิตไปวันๆ จนลืมไปว่าการมีชีวิตของตัวเองเป็นยังไง ทำให้เหวินซีทำได้ทุกอย่างเพื่อภารกิจ แม้จะทำให้โลกที่ไปวอดวายจนคะแนนความสำเร็จที่ได้ติดลบหรือต่ำเตี้ยเรี่ยดินเขาก็ไม่แคร์ เพราะยังไงความตายมันก็แค่ส่วนหนึ่งของการเริ่มต้นใหม่ กระทั่งได้มาเจอสองบุคคลที่ทำให้เขากลับมามีความรู้สึก ปรารถนาจะมีชีวิตเพื่อสิ่งนั้นอีกครั้ง สุดท้ายในมุมมองของรัน นิสัยของเหวินซีเขาเป็นคนอ่อนโยนมากค่ะ (หัวเราะ)

ส่วนสปอยล์... ถามหาสปอยล์กับรันนี่คิดผิดแล้วค่ะ เพราะรันแต่งเองยังลุ้นเลยว่าเนื้อเรื่องจะไปทิศทางไหน กลัวจะแวะออกทะเลมาก สิ่งเดียวที่บอกได้คือรันจะแต่งให้จบภายในปีนี้ค่ะ (มั่นใจ)
 

“รันรู้สึกดีใจและปลื้มมาก
ว่าเราจะไม่อดตายแล้วนะ (เดี๋ยวๆ ใจเย็น)”
 

ผลตอบรับดีกว่าที่ฝันไว้เลยค่ะ ช่วงที่เปิดให้อ่านฟรีและอัปทุกวันมีคนติดตามมากเกินกว่าที่คิด ตอนนี้เปิดขายแบบตอนล่วงหน้าก็ยังมีนักอ่านที่น่ารักให้การสนับสนุนและรออ่านอยู่ค่ะ รันรู้สึกดีใจและปลื้มมากว่าเราจะไม่อดตายแล้วนะ (เดี๋ยวๆ ใจเย็น) แต่อีกใจคือกดดันมากค่ะ กลัวว่าหากเรามีปัญหาสุขภาพขึ้นมาอัปไม่ได้บ่อยๆ หรือหายไปนานๆ คนอ่านที่สนับสนุนอาจจะขุ่นเคืองกันได้ค่ะ ตรงนี้ต้องขอโทษจริงๆ นะคะ 
 

“เจตนาของรันคืออยากให้นักอ่านมีสิทธิ์เลือกค่ะ 
เลือกที่จะรอหรือเลือกที่จะซื้ออ่านเพื่อสนับสนุน”
 

รันตอบไม่อายเลยค่ะ ว่าต้องการค่าใช้จ่าย แม้จะรักงานเขียนมากแค่ไหนการจะอยู่กับสิ่งที่เรารักในปัจจุบันก็ต้องมีค่าใช้จ่ายอยู่ดี รันเลยพนันกับตัวเองว่าถ้าลองขายล่วงหน้าแล้วไปรอดก็จะทำไปเรื่อยๆ แต่ถ้าไม่รอดก็จะกลับไปทำงานแล้วอัปนิยายลงเท่าที่มีเวลาว่างค่ะ ซึ่งส่วนตัวแล้วเวลาทำงานรันจะไม่แตะนิยายเลยค่ะ สาเหตุที่หายไปหลายปีก็เพราะงานนี่ล่ะค่ะ 

แล้วเจตนาของรันที่มาขายตอนล่วงหน้าคืออยากให้นักอ่านมีสิทธิ์เลือกค่ะ เลือกที่จะรอหรือเลือกที่จะซื้ออ่านเพื่อสนับสนุน ซึ่งหลายคนก็เลือกที่จะสนับสนุนก่อนเพื่อเป็นกำลังใจแล้วก็ไปรออ่านฟรีบ้างอะไรทำนองนี้ค่ะ เพราะบางคนก็ไม่มีเวลาอ่านตลอด การลงนิยายแบบอ่านล่วงหน้าจึงเป็นทางเลือกได้ดี ทั้งสำหรับตัวนักเขียนและนักอ่านค่ะ 
 

“เรื่องยอดวิวตกนี่แน่นอนค่ะ
เพราะฉะนั้นกลัวไปได้เลย”
 

ถามว่ากังวลไหม.. เรื่องยอดวิวตกนี่แน่นอนค่ะ เพราะฉะนั้นกลัวไปได้เลย แต่คนสนับสนุนก็มี เราก็จะมีอะไรมาคอยปลอบใจตรงนี้ได้ สุดท้ายยิ้มสู้ค่ะ แล้วคิดว่าเราเขียนนิยายเพราะอะไร ตราบใดที่มีคนอ่านก็ถือว่าเราทำสำเร็จนะคะ ส่วนรายได้สำหรับรันถือว่าพอค่าข้าวค่ายาค่ะ หากไม่ลำบากหรือฟุ่มเฟือยก็พอให้อยู่ได้ไม่ต้องไปทำงาน ถ้าหากเขียนจบแล้วก็คิดว่าจะทำขายออนไลน์อยู่นะคะ ตอนนี้ก็กำลังหานักวาดปกที่ถูกใจอยู่ค่ะ
 

“การเป็นนักเขียนหากรักจริงควรมีความอดทนค่ะ
ทุกอย่างพัฒนาได้”
 

สำหรับรัน เว็บเด็กดีเปลี่ยนไปมากค่ะ ตั้งแต่สมัยแรกๆ ที่เว็บเปิดต้องบอกว่ามาไกลมากจริงๆ นักอ่านเองก็เยอะมาก สังเกตจากอินเตอร์เน็ตที่เข้าถึงง่ายกว่าเมื่อก่อนและยอดวิวหน้านิยายท็อปอันล้นหลาม การเขียนนิยายลงเว็บเป็นการเปิดตัวโฆษณาที่ดีค่ะ ยิ่งสำหรับนักอยากเขียนใหม่ๆ จะทำให้รู้สิ่งที่ตัวเองต้องการง่ายขึ้น ไม่ต้องมานั่งรอเขียนจบแล้วรออีกสามสี่เดือนเพื่อให้สำนักพิมพ์ตอบกลับก็จะรู้ว่าเราไปต่อดีหรือจะหยุดดี แต่รันคิดว่าการเป็นนักเขียนหากรักจริงควรมีความอดทนค่ะ ทุกอย่างพัฒนาได้

สุดท้ายนี้ รันอยากฝากติดตามนิยายเรื่อง “ระบบสร้างความวอดวายให้พล็อตเรื่องหลัก” ไปด้วยกันจนจบค่ะ มาตามติดชีวิตเหวินซีไปด้วยกันนะคะ นิยายเรื่องอื่นยังไม่มี แต่สามารถหาดูได้ในมายไอดีค่ะ ตอนนี้มีกลุ่มสำหรับนิยายโดยเฉพาะสามารถติดตามได้ที่หน้านิยายเลยค่ะ 

นี่คือเรื่องราวของ “นักอยากเขียน” ที่อยู่บนเว็บเด็กดีมานานกว่าสิบปี และพี่แนนนี่เพนอยากแชร์เรื่องราวของ “รัน” ให้ชาวเด็กดีได้รู้จักตัวตนของนักเขียนสาวคนนี้ ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาแม้เธอจะไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดัง หรือมีนิยายติดท็อปจนเป็นที่รู้จักมากมาย แต่ด้วยผลงานการเขียนนิยาย ที่เขียนเพราะรัก เขียนเพราะอยากเขียน ทำให้พี่และนักอ่านชาวเด็กดีหลายๆ คนได้อ่านผลงานของเธอจนอยากรู้จักตัวตนของเธอมากขึ้น ซึ่งพี่หวังว่าเรื่องราวของนักอยากเขียนคนนี้ จะเป็นแรงบันดาลใจให้นักอยากเขียนคนอื่นๆ ไม่มากก็น้อย อย่าเพิ่งท้อกับเส้นทางนักเขียนนี้เลยนะคะ พี่รอคุยกับคุณอยู่นะ ^^ 

พี่แนนนี่เพน